In The Invisible Circus kan de 18-jarige Phoebe de dood van haar grote zus en idool Faith niet zomaar achter zich laten. Het boek is de debuutroman van Jennifer Egan, die voor A Visit from the Goon Squad vorig jaar de Pulitzer voor fictie kreeg.

The Invisble Circus valt uiteen in twee delen. In het eerste deel mijmert Phoebe in haar geboortestad San Francisco over de slepende ziekte van haar vader en de dood van haar geliefde zus. Ze ergert zich aan haar moeder en broer die schijnbaar hun leven hebben voortgezet. Zijzelf slaapt in de kamer van Faith en weigert ook maar iets van plaats te veranderen. Egan schetst door de dromerige herinneringen van Phoebe en de gesprekken met haar broer en moeder, een gezin waarvan alle leden op een andere manier met verlies omgaan. Met op de achtergrond het verwarde San Fransisco van 1978.

Phoebe trekt naar Europa, zodat ze de tocht die haar zus fataal werd, zelf kan maken. Dit tweede deel is een soort van coming of age door het oude continent, waarbij het verhaal stad na stad spannender, maar ook een tikkeltje ongeloofwaardiger wordt. Werd in het eerste deel hier en daar nog ruimte overgelaten voor eigen interpretatie, dan zijn de plot en beweegredenen van de personages in het tweede deel meer expliciet.

De tweedeling verdeelde ook het Genootschap van het Genot van het Boek. De ene helft had genoten van het eerste deel, anderen vonden dat het boek pas goed op gang kwam in het tweede deel. Over de thematiek die de basis van het hele boek vormt, was meer eensgezindheid. De driehoeksverhouding tussen Phoebe, haar zus Faith en hun vader is zorgvuldig en geloofwaardig opgebouwd. En ook de tegenstelling tussen de hippie-idealen van de jaren zestig en het extreemlinkse geweld van de jaren 70 én de invloed daarvan op de personages, maken van het boek meer dan zomaar een holderdeboldertocht door Europa.

The Invisible Circus is een boek met twee gezichten. Een onevenwichtig debuut dat desalniettemin laat zien waartoe Jennifer Egan in staat is.