Het Genootschap van het Genot van het Boek las zijn eerste graphic novel. Het zware (“niet simpel om deze baksteen op de trein mee te zeulen”) boek werd goedgekeurd, al werden niet alle hoofdstukken en plotwendingen met groot enthousiasme onthaald.
From Hell volgt Jack The Ripper die in 1888 minstens 5 prostituees gruwelijk vermoordde. Tegelijk krijgt de lezer in onovertroffen, rauwe zwart-wit tekeningen een beeld van het leven van de Victoriaanse armen en rijken. Het boek werd geschreven door Alan Moore (ook bekend van Watchmen en V for Vendetta) en getekend door Eddie Campbell.
De meeste leden van ons illustere Genootschap hebben relatief weinig ervaring met graphic novels. Bekijk je elk prentje grondig of lees je na verloop van tijd vooral de tekst? Is een graphic novel meer een film dan een boek, doordat de scenarist/tekenaar ook moeilijk in het hoofd van zijn personages kan kruipen?En daardoor vooral gebruik moet maken van dialogen en interessante kijkperspectieven? Was het filmische van From Hell ook niet het sterkste punt van het boek? De conclusie van ons Genootschap was dat een graphic novel anders is dan een prozaboek, maar daarom niet minder boeiend. De tekeningen en hun specifieke stijl zetten de juiste toon voor het verhaal. En Stichtend lid nummer 1 verklaarde zonder blos op haar wangen dat ze het meest genoten had van de keurig in beeld gebrachte seksscènes.
Los van de expliciete seks was het Genootschap ook enthousiast over het verhaal zelf. Een rijke, gelaagde constructie, knap samengeweven met ronde personages. Misschien hier en daar een beetje te moeilijk om te volgen voor onze arme Leden, aangezien alleen Stichtend Lid nummer 2 de ontknoping van het verhaal volledig begrepen had (zij werd prompt en unaniem bevorderd tot Vice Voorzitter). From Hell wil ook een tijdsdocument zijn. Een Victoriaanse wereld opende zich voor de Genootschapsogen en prikkelde de nieuwsgierigheid. Ook de variatie in teken- en vertelstijl die per hoofdstuk gehanteerd werd, gaf het boek een meerwaarde. Het diepte niet alleen het tijdsdocument uit, maar bracht afwisseling in de zware thematiek van het boek.
Gaat het Genootschap nu collectief op tekenles? Daarvoor was het boek een beetje te onevenwichtig. Zo had hoofdstuk 3 er in zijn volledigheid uit gekund. En net de sterkte van het boek (de verpletterende detaillering van het Victoriaanse Londen) is ook de achilleshiel van de schrijver. From Hell is bij momenten te complex en vergezocht, daardoor te saai en ingewikkeld. Was het nodig om elk historisch personage uit dit tijdsvak, zoals de Elephant Man of Oscar Wilde, op te voeren? En is het niet een beetje ironisch dat een boek dat een zo accuraat mogelijk tijdsbeeld wil schetsen, niet-rationele elementen zoals visioenen, tijdsreizen en vrijmetselaarscomplottheorieën nodig heeft om het hele verhaal rond te krijgen?
From Hell is een knaller van een graphic novel, maar had met wat meer dosering nog beter kunnen zijn. Volgende keer leest het genootschap De zwarte met het witte hart van Arthur Japin. Benieuwd wie deze keer de plot helemaal begrijpt.
Dodo's in het wild 
From hell is om als eerste graphic novel te lezen niet echt geschikt. Ik spaar zelf alles van Alan Moore dat er te vinden valt en zelf dan vind ik from hell 1 van de moeilijkste novels die ik staan heb. De lijvigheid en de complexiteit zijn je grootste vijand om het verhaal helemaal te doorgronden.
Enkele aanraders:
Leaugue of Extraordinary Gentleman: Hier ga je ook het veelvuldig opvoeren van personen uit de victoriaanse tijd terug vinden maar dit is dan ook de rode draard van dit verhaal. Elk personage (real life of niet) krijgt hier een iets andere invulling waardoor het verhaal herkenbaar is maar toch vernieuwend
Watchmen: Minstens 14 keer beter dan de film en de enige graphic novel die de top 100 van Time magazine bezet.
V for vendetta: Mijn all time favoriet. Het totalitaristisch regime heeft het gehaald met alle gevolgen van dien. Er is echter 1 man “V” die zich niet wil schikken aan dat regime en anarchy predikt om terug de orde te herstellen.
Thx voor de tips!
Had als eerste graphic novel voor onze leesclub inderdaad iets anders en makkelijkers willen voorstellen, maar we hebben de regel dat niemand het boek gelezen mag hebben. Daarom vielen toegankelijkere dingen zoals Bone (van Jef Smith) en Watchmen af.
Hebben jullie from trouwens in het engels gelezen? Ik hoor dat de nieuwe vertaalde versie net dat ietsje toegankelijker is.
Trouwens nog een tip die helemaal niet Alan Moore is maar echt heel speciaal is en een echte aanrader is Logicomix. Het is het verhaal van een wiskunde die gek wordt in een prachtige graphic novel gegoten.
In het Engels gelezen ja. Iemand was begonnen in het Nederlands en die zei dat het Londense Engels vervangen was door Amsterdams/Jordaans. Hangt er dus maar vanaf wat je zelf toegangelijk vindt, denk ik.
Pingback: Het Comité ter Bevordering van het Lezen van het Genootschap van het Genot van het Boek | Dodo's in het wild